zaburzenia

Jest to forma pomocy skoncentrowana na obszarze uzależnień, ich mechanizmach i szkodliwości działania. W czasie terapii zostają omówione wszelkie trudności wynikające z zażywania szkodliwej substancji (np.: alkohol), bądź uzależnienia behawioralnego (np: telefon, komputer, gry kompute- rowe). Celem terapii jest zaprzestanie lub zmniejszenie przyjmowania substancji psychoaktywnych, redukcja szkód i zmiana zachowania. Podczas spotkań wspierana jest młodzież uzależniona i ich bliscy. Oferowana pomoc dla całej rodziny ma na celu poprawę jej funkcjonowania oraz wyelimino- wanie krzywdzących zachowań. Każda sesja trwa 50 minut.

Wskazania do terapii uzależnień od środków psychoaktywnych:

  • silne pragnienie lub poczucie przymusu zażywania substancji psychoaktywnych;
  • problem z kontrolowaniem zażywania środka psychoaktywnego;
  • zmieniona, najczęściej zwiększona tolerancja, czyli potrzeba spożywania większych dawek dla osiągnięcia oczekiwanego efektu;
  • zaniedbywanie rodziny/przyjaciół i sposobów spędzania wolnego czasu;
  • zażywanie środka psychoaktywnego pomimo powodowanych szkód (zdrowotnych, rodzinnych, zawodowych, kłopoty z prawem, izba wytrzeźwień itp.).

Uzależnienia behawioralne są to zachowania nałogowe (kompulsywne), nad którymi nastolatek nie jest w stanie zapanować i które w sposób negatywny wpływają na wiele obszarów jego funkcjono- wania. Ich celem jest nie tyle osiągnięcie przyjemności, co zredukowanie złego samopoczucia i we- wnętrznego napięcia. Do uzależnień behawioralnych zaliczamy: gry komputerowe, internet, telefon komórkowy, zakupy, jedzenie.

Wskazania do terapii uzależnień behawioralnych:

  • nadmierne, niekontrolowane spędzanie czasu nad określoną czynnością;
  • częsta i silna potrzeba korzystania z określonej czynności (np: korzystanie z telefonu, granie w gry);
  • rozładowywanie emocji/potrzeb za pomocą określonej czynności;
  • napady złości z powodu zakazu korzystania;
  • zaniedbywanie innych przestrzeni życiowych (kontakty koleżeńskie, nauka, obowiązki domowe);
  • kontynuacja szkodliwych zachowań mimo wyraźnych szkód z nimi związanych.